Nieuwe Israëlitische begraafplaats

Nieuwe Israëlitische begraafplaats


In 1902 werd de nieuwe Joodse begraafplaats aangelegd naast de nieuwe algemene begraafplaats aan de Oude Diedenweg. Op 10 mei 1913 werd door het gemeentebestuur van Wageningen een overeenkomst gesloten met het bestuur van de Joodse gemeente. Daarbij werd bepaald dat van de oude begraafplaats geen ander gebruik meer zou worden gemaakt dan voor het begraven van doden in een zevental gereserveerde graven. De Nieuwe Israëlitische Begraafplaats was gelegen ten noorden van de Algemene Begraafplaats en heeft een altijd durende toegang. Op 30 november 1929 werd de oude Joodse begraafplaats gesloten verklaard.

Door de uitbreiding van de begraafplaats in 1948 werd de Joodse begraafplaats omsloten door de Algemene Begraafplaats, de altijd durende toegang bleef.

In 1976 werd de Joodse begraafplaats met enkele honderden graven uitgebreid, afkomstig uit Gouda, waar de Joodse begraafplaats aan de Boelekade moest worden ontruimd wegens de hoge waterstand. De graven dateren van voor 1942, het oudste graf is van omstreeks 1810. De graven en de grafmonumenten werden compleet, één voor één overgebracht.

Na 1945 ging het eigendom van beide begraafplaatsen over naar het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap, NIK. Het NIK beheert Joodse begraafplaatsen in Nederland waar geen kehilla (Joodse gemeente) is die deze taak verricht.